Zaterdag 6 oktober, 05.30u, drie auto’s, zwaar beladen met al dan niet zware inzittenden en een boel optisch materiaal, verzamelen op de E313 richting Luik. Luk was al goed wakker, had er al een fietstochtje opzitten van Gierle naar Vorselaar, waar hij de immer rustige Stef al even rustig etend aantrof…..tijd genoeg begot. Johnny, niet voor niets hoofd logistiek van CYGNI, deelde walkie-talkies uit, kwestie van onderweg een beetje te kunnen converseren, nietwaar…. De heenreis verliep behoorlijk voorspoedig. Hier en daar lukte het samen stoppen op de één of andere parking nog wel, maar uiteindelijk was het een beetje van ieder team voor zich. Zo rond 14.30u konden we de” autoroute du soleil “vaarwel zeggen, en daarna volgde een rit van nog ruim anderhalf uur door het schitterende landschap van de uitlopers van de Alpen. Adembenemend hier en daar, echt waar! Aangekomen op de camping zo rond 16u, in schitterend weer. De chalet die voor een week onze woonst ging worden, moest nodig worden verlucht, een aantal levende en dode vliegen werden verwijderd en zo was het mini-kasteeltje al vlug woon klaar. Ina (mevrouw Bram) had lekkere spaghetti met bijbehorende saus meegegeven, zodat we al snel zaten te smikkelen op het terras, met zowaar een prachtig uitzicht. Een wijntje erbij en het was echt dineren in stijl. De slaapkamers werden verdeeld en werden zo snel mogelijk omgetoverd tot ware vuilnisbelten…..niet te doen. De bazen hadden de snurkers niet samen te slapen gelegd, en of ze daar spijt van kregen! De veranda werd volgestouwd met optiek en bijbehoren. Daar kon je nog nauwelijks keren en draaien. Spijtig genoeg trok de hemel helemaal dicht. Zo tussen 20.30 en 22u werden enkele gaatjes in het wolkendek voorspeld, en die kwamen er ook. GaatJES waren het weliswaar. Een volledig open hemel werd ons niet gegund. Niet getreurd. De optiek werd buitengezet en gedurende anderhalf uurtje volgde wij de nauwe opklaringen. Het dubbelcluster blies ons, mij alleszins, helemaal van de sokken. Wat een sterrenpracht, nooit gezien! Ook in Sagittarius kregen wij, tussen de wolken en boomtoppen door, enkele mooie objecten in beeld. Kort nadien trok het opnieuw helemaal dicht. Wij trokken ons allen terug in onze residentie. De kaarten werden bovengehaald….Dag 1 was voorbij. Zondag 07/10/2018 kondigde zich zoals voorspeld kletsnat aan. Vrijwel de hele dag regen, met uitzondering van een enkel droog uurtje. Twee vliegtuigjes stegen op en haalden halsbrekende toeren uit. Stef had zijn dinges meegebracht, allee, zo’n dinges dat je als grote bril opzet en waarin je dan kan zien wat het cameraatje op zijn vliegtuigje filmde. Sjieke dings. Geert was slachtoffer van dienst om te proberen niet te wankelen tijdens het vliegen. ’s Middags waren het frikandellen met krieken, ’s avonds lekkere maaltijdsoep (dank u, Christel van de Johnny) en croque-monsieurs. ER moest veel kaas op, want tijdens het winkelen was er zo ongeveer 200 kg kaas in de winkelkar gedeponeerd….De namiddag hielden we het binnen droog met een uitgebreide kaartpartij, ’s avonds bekeken we de film “Interstellar” op groot scherm. Tijdens de daaropvolgende nacht werd tijdens en snurksessie 55 db gemeten…. Maandag 08/10/2018 genoten we een stevig ontbijt, bestaande uit spek met eieren en kaas….veel kaas…..Het was vrij behoorlijk weer, maar vanavond ging het weeral niet veel goeds worden. In de namiddag maakten we met enkele ge├»nteresseerden en uitstapje in de omgeving, naar een mooi dorpje in de buurt. We toerden rond een bergje, en bezochten ook even de sterrenwacht met 80 cm kijker, die tegen betaling te bezoeken was. Dit werd dan ook ingepland in onze week. De kijker kregen we niet te zien, wel de buitenkant van de indrukwekkende koepel dat het ding huisvestte. We gingen in de loop van de week zeker langskomen, 40 euro is niet zoveel…..tot we hoorden dat dat de prijs per persoon was. In de late namiddag mochten we Rudi en Liesbeth verwelkomen, die kregen zowaar de bruidssuite ter beschikking! ’s Avonds werd een lekkere maaltijd ineengedraaid : rijst/groente/kip. Er mocht als nagerecht ook kaas gegeten worden, hoor, nog 150 kg kaas te gaan…. Het was vanavond ook ongeveer een uurtje vrij helder. Dit uurtje werd dan ook buiten doorgebracht….uiteraard! Dinsdag 09/10/2018 net voor het ontbijt schrokken Rudi en Liesbeth toch wel even : er werd zowaar gebeden. De bidders werden echter ontmaskerd als echte fakers! In de voormiddag nog vertrokken 7 van de 8 vakantiegangers voor een bergwandeling. De ouderdomsdeken bleef rustig thuis, waste af, poetste en beetje, maakte een rustig wandelingetje en hield zich verder erg rustig! ’s Avonds was het stevige kempische boerenkost : Spinaziestoemp met koteletten. Omdat het helder ging worden, werd de optiek een honderd meter op een open grasveld opgesteld. Vandaaruit konden we, uren lang, onder andere SAgittarius uitvlooien. Saturnus, Mars, een aantal messiers en uiteindelijk de Orionnevel werden in het vizier genomen. Over Orion gesproken, zo helder en uitgestrekt en mooi afgelijnd zag ik die nevel nog nooit!. Woensdag 10/10/2018 begon het ontbijt erg laat, er werd namelijk uitgeslapen, wat dacht je? Na een uitgebreid ontbijt (de kaasvoorraad is geslonken tot onder de 100 kg) stegen de beide vliegtuigjes weer op. Er werd wat rondgehangen, Bram ging travakken in zijn koepel, Rudi en Liesbeth vertrokken richting Nyons. Omdat het een beetje druilerig werd, iedereen zowat moe was na een korte nacht (waarnemen en gestoord door snurkers) werd er wat gedut, wat gelezen, Stef zette nog enkele afleveringen van de knotgekke serie “Vikings” op. Zo werd het al snel avond, zonder heldere hemel…. Donderdag 11/10/2018 was het donker en regenachtig. Na een uitgebreid ontbijt gingen we op bezoek bij een Vlaming, die al erg lang in Frankrijk woont. Dany Cardoen. Gerenommeerd telescoopbouwer en spiegelslijper. Niet het kleine werk, neen, voor veel minder dag 100 cm begon hij er niet aan. Het was een ongelooflijk bezoek. We hebben er meer dan 2 uur doorgebracht, maar het leek maar een kwartiertje. Boeiende man! Ongelooflijk grappig ook. Het bezoek aan zijn atelier was onvergetelijk. Spiegels en testopstellingen op zware houten balken, alles samengehouden door grote en kleine lijmklemmen…..om stil van te worden. Ook het bezoek aan zijn 100 cm telescoop in de koepel was een belevenis. Een meesterwerk van optiek en techniek, en toch verrassend simpel gebouwd….. In het dorpje Puimichel, waar hij op een heuveltop zijn infrastructuur heeft opgesteld, gingen we nog even een drankje nuttigen. Vervolgens, terug chaletwaarts, met rammelende magen. 120 km over gewone wegen, dan ben je wel even onderweg…..Voor het avondeten diende bovendien nog wat voorbereiding getroffen te worden. Het vlees moest nog uit de bouillon worden gehaald en opgebakken, vervolgens moest de hele pot boeuf bourgignong nog enkele uurtjes pruttelen. Om 22.45u was de culinaire hoogstand klaar…..er werd niet gegeten, er werd gevreten! Die avond was het trouwens kraakhelder, zo rond 2 u was het hele boeltje echter behoorlijk nat. Er zat vocht te over in de lucht. ER werd na de waarneemsessie blijkbaar nog gekaart tot maar liest 06.30u, hoor ik nadien vertellen! Vrijdag 12/10/2018 werd er laat opgestaan en ontbeten. Bram had veel werk in zijn sterrenwacht, maar er is blijkbaar beterschap….het gaat nog in orde komen. Er werd de ganse dag wat rondgehangen, geluierd, gelezen, gewandeld. Vanavond ging het nog eens helder worden. Het was zelfs overdag al heerlijk weer. E├®n van onze reizigers ging de ganse dag door gebukt onder ondraaglijke stress…….Geert ging vanavond barbecuen, op een klein uitgevallen barbecueke, voor ons achten. Het kwam echter helemaal in orde. Het laatste diner van de week aten we buiten, bij kaarslicht, bij een heerlijk temperatuurtje. De bbq was meer dan geslaagd. Goed gewerkt, Geert! Ook deze avond konden we buiten doorbrengen met onze optiek. De hemel werd voor een laatste maal uitgevlooid tot en met. Nadat de optiek was opgeborgen, bleven we nog een tijdje gewoon met het blote oog genieten van al het moois aan de hemel. Vuurwerk was ons deel : Vooral in de buurt van de Voerman namen wij talrijke “vallende sterren” waar. Onze chauffeurs waren al op tijd te bed gegaan, ze moesten fris zitten voor de 1000 km huiswaarts…. Zaterdag 13/10.2018 liepen de wekkers tijdig af. Bij het ontbijt werd zoveel mogelijk van de nog aanwezige proviand verorberd. Nadien diende de villa grondig (!) gepoetst te worden. De auto’s werden volgestouwd en zo rond 11.45u zegden we de camping en onze tijdelijke woonst vaarwel. Na een behoorlijk lange rit bleek iedereen zo tussen 21.30 en 22.30u thuis te zijn gearriveerd, zonder al te veel problemen. Voor herhaling vatbaar, zo’n astroweekje! Speciale dank aan reisleider Bram en ons onmisbare hoofd logistiek Johnny.