Naar goede gewoonte trok een delegatie van Cygni weer naar Zillebeke voor de jaarlijkse starparty starnights. Luc, Fons en Mia waren ’s vrijdags als eerste aanwezig, gevolgd door Johnny, Steven en Luk. Stef arriveerde in de late namiddag. Na het opstellen van de tenten en een vluchtige blik op de zon, besloten we deze keer niet naar Ieper te rijden voor de traditionele fish and chips, maar lekker makkelijk op ons kampement te blijven en pizza’s te bestellen. Niet te lang moeten wachten en goed gegeten. We smeten honderden tennisballen weg, maar Mia’s hond Gust bracht ze steeds weer terug. 10 jaar oud en van geen ophouden weten, uitzonderlijke hond. ’s Avonds naar het hemeljournaal gaan luisteren, het verhaal van de astrocarrieëre van Janos Barabas meegekregen en de werking van VVS Capella mee doorgenomen, inspirerend wat zij al gedaan hebben om lichtpollutie in hun regio te bestrijden. Daarna waarnemen, echt transparant werd het niet, te veel vocht in de lucht. Oude getrouwen herculesbolhoop, ring- en halternevel, dubbelcluster werden in het oculair getoverd, maar een topper zou het niet worden. De optiek werd al snel drijfnat, op tijd in de tent dus. Vroeg wakker, goed ontbeten en aan een paar potjes poker en wiezen begonnen, regelmatig onderbroken door een blik op de zon door twee fantastische zonnekijkers, beide van Fons geweest, eentje heeft Luc overgekocht. Prachtige, heel fijne, zonnevlammen gezien. Duur speelgoed, maar beelden waarvan je uit je stoel valt. ’s Middags een broodje en op naar de eerste lezing; JP over kuttertelescopen en zijn ontmoeting met de kinderen van de bedenker van dit type telescoop en wat daaruit nog voort zal vloeien. Het wordt een van de laatste grote projecten van JP, iets wat we gaan volgen. Hierna vertrok Johnny huiswaarts, hij moest die avond nog naar een trouwfeest. Jp werd gevolgd door Mike Rosseel en Stijn Vanderheiden, net terug uit de USA. Beide heren kwamen hun ervaringen aldaar vertellen, inclusief beeldmateriaal van de zonsverduistering van 21 augustus, de reden van hun trip. We hebben mee kunnen proeven van de sfeer aldaar en waren stiekem stikjaloers, moet toch een heel speciale gebeurtenis zijn. Na de pauze en de groepsfoto, waarbij onze gepensioneerden iets te laat waren, steeg de spanning in het Cygni-kamp; met hoeveel prijzen zouden we de tombola verlaten? Uit ervaring van de vorige edities weten we, dat dame fortune gemiddeld meer prijzen onze richting uitstuurt dan naar de gemiddelde starnightsbezoeker. Met “slechts” twee prijzen kunnen we spreken van een “mager” jaar. Steven scoorde een dvd, Stef een waardebon van Ôé¼ 40, te besteden bij Astromarket, wat hij ook meteen deed met de aankoop van een star adventurer montering. Na de tombola haastten we ons naar restaurant de palingbeek, waarvan het terras al goed vol zat, gelukkig vonden we nog een tafeltje voor zes. Volgende keer gaan we toch ook met deze traditie breken, want zo goed was het nu ook weer niet en de patron loopt nog altijd even zenuwachtig rond. Soit, we hadden tenminste gegeten. Terug naar de kampeerweide, spelletje kaart en wachten tot het donker werd. Nu nog minder geluk, meer sluierbewolking en het beloofde even vochtig te worden, de meeste kijkers bleven dan ook in de tent. Omdat buiten licht maken not done is op een starparty, kropen wij in de gigantische voortent van het gerenoveerde landhuis van Steven (Ôé¼ 25, kringwinkel, koopje) om verder te kaarten. Ondertussen vertrokken Fons en Mia met de al even kwieke hond Gust naar huis. Luc en Stef werden moe en kropen in hun slaapzakken, Steven en Luk gingen nog even een kijkje nemen op de koer, er kwam immers een opklaring aan. Daar was men aan het fotograferen, we namen nog een kijkje door de kijker van Janos om ook hierop jaloers te worden, wat een beelden. De situatie verslechterde echter snel en dan gingen ook wij maar slapen om weer vroeg op te staan. Ontbijt, inpakken en wegwezen en nog voor het middaguur thuis, tenten te drogen hangen en plannen wanneer we de volgende keer op astro-uitstap gaan. Starnights 2018 zal in het weekend van 18 augustus plaatsvinden, maar tussendoor zullen we nog wel iets anders doen.
Menu
